تبیین نقش سکون زدگی در مسیر پیشرفت شغلی بر فرسودگی شغلی منابع انسانی(مطالعه موردی: سازمان بهزیستی آذربایجان شرقی)

مقدمه: از مفاهیمی که در سال های اخیر توجه روان شناسان صنعتی– سازمانی را به خود معطوف ساخته، سستی متصدی شغل است که به آن فرسودگی شغلی می گویند و مورد دیگر که با ناکارآمدی سرمایه های انسانی رابطه مستقیم دارد، سکون زدگی شغلی است. هدف این مطالعه تبیین نقش سکون زدگی در مسیر پیشرفت شغلی بر فرسودگی شغلی منابع انسانی سازمان بهزیستی آذربایجان شرقی بود. روش کار: تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از حیث روش پیمایشی-توصیفی است. داده ها با استفاده از پرسشنامه های محقق ساخته بر مبنای مدل های عملیاتی بر اساس نظریه های باردویک و مسلش جمع آوری شده است. بر مبنای آزمون کلموگروف اسمرینوف، تمامی متغیرها نرمال بوده و برای تعیین همبستگی و تبیین تغییرات بین متغیرهای فرضیه ها از آزمون پیرسون و رگرسیون دومتغیره استفاده شده است.  یافته ها: ضرایب همبستگی بین تمام متغیرهای فرضیه های تحقیق به غیر از دو فرضیه (تأثیر فقدان یادگیری بر فرسودگی شغلی) با ضریب همبستگی 056/0؛ کوچک تر از 05/0 می باشند و دارای رابطه معنی داری هستند. در راستای یافته های حاصل از آماره های تحلیل واریانس و رگرسیون خطی و ضرایب پارامتری مربوط به شیبβ، میزان تغییرات به ازای یک واحد تغییر در متغیر مستقل بر متغیر وابسته تبیین و استنباط گردیده شده است. نتیجه گیری: با توجه یافته های تحقیق، تأثیر سکون زدگی شغلی و اغلب ابعاد آن به غیر فقدان یادگیری بر فرسودگی شغلی در کارکنان سازمان بهزیستی استان آذربایجان شرقی محرز گردید. همین امر، لزوم توجه به این وضعیت شغلی را به جهت غلبه بر سندروم فرسودگی شغلی بیشتر می نماید. برای بهبود وضعیت ابعاد مؤثر، راهکارهای لازم، پیشنهاد گردیده که در صورت اعمال آن ها، پیش بینی می گردد نسبت به وضعیت کنونی به موقعیت بهتری دست یافته شود.